بیانات مقام معظم رهبری در دیدار چهار ساعته با جمعی از فضلا و مبلغان و پژوهشگران حوزه، با پنج روز تأخیر امشب از شبکه یک پخش شد. برخی نکات موجود در سخنان آقا: اول: خیلی از پیشنهادهای قدیمی من که در جمع حوزویان مطرح شده یا محقّق نشده یا نیمه کاره مانده است. (با عنایت به اینکه چند روزی بیشتر از هفته بسیج نمیگذره، ناخودآگاه آدم رو یاد این شعار میاندازه: «رهبرم! رهبرم! از تو به یک اشاره، از ما به سر دویدن») دوم: اگر حوزه به تحول تن ندهد یا میمیرد یا منزوی میشود. باید برنامههای 15 سال پیش حوزه به شکل جدید و روز دربیاید. (خب یعنی هنوز برنامههای پانزده سال پیش تو حوزه اجرا میشه و از اونجایی که مسلما دنیا نسبت به 15 سال پیش متحول شده، الان حوزه یا مُرده یا منزوی شده. مسلما حوزه زنده است، پس ...! این نکته با توجه به فراز دیگه سخن آقا روشنتر میشه: حوزه علمیه معاصر، از زمان خود جا مانده است اما میتواند با سرعت و جدیت جبران کند. سوم: من از همان اول به این نکته که حوزه باید مدرک مستقل بدهد اعتقاد داشتم. حوزه به اعتبار خود مدرک بدهد. البته مدرکزدگی و برای مدرک درس خواندن بد است. (قابل توجه اساتید معظمی که اصولا به اعطای مدرک و ارتقاء سطح مزایا بر اساس رتبه درسی به بهانه کمعمق شدن درس خواندن طلاب معترضند و معتقدند اگر حوزه مدرکگرا شد و درسها به شیوه جدید واحدی خوانده شود، حوزه علمیه نابود میشود) چهارم: بنده ده سال پیش، که البته فکر میکردم سه سال پیش بود، ضرورت تغییر متون درسی حوزه را مطرح کردم و با مخالفتهایی که انتظارش را میکشیدم روبرو شد. کتاب درسی باید به گونهای باشد که طلبه دنبال فهم مطلب برود نه فهم عبارت. عبارتنویسی مغلق هنر نیست. مکاسب درس خارج فقه شیخ انصاری است که به درد شاگردان درس خارج شیخ میخورد ولی برای کسی که میخواهد فقه استدلالی بخواند مناسب نیست. باید مکاسب بدون رقیق شدن مایه علمی آن تسهیل شود. میدانم برخی از بزرگان حوزه با من مخالفت میکنند ولی صد در صد روزی این اتفاق در حوزه میافتد. (نکته اول: خدا رو شکر که این مدت ده ساله، برای آقا به اندازه سه سال گذشته! نکته دوم: ده سال گذشته و بویی از تغییرات متون درسی نیست! البته اواخر پارسال میخواستند سیوطی و منطق مظفر رو عوض کنند ولی نشد! نکته سوم: جداً آقا حرف دل طلبهها رو زد. عمر طلبه در این صرف شد که این ضمیر به چی برمیگرده یا این جار و مجرور متعلق به چیه! نکته چهارم: طلبههای پایه هفتم تا دهم به اندازه شاگردان درس خارج مرحوم شیخ انصاری (ره) باید فهم داشته باشند. چون باید طول این مدت مکاسب رو تموم کنند! نکته پنجم: حالا که مسلما یک روز مکاسب تسهیل میشه چرا توفیق این کار نصیب حوزه نسل ما نشه؟) پنجم: در حوزه باید شورای سیاست گذاری وجود داشته باشد و اعضای این شورا نباید آن را به عنوان یک مشغولیت حاشیهای در کنار باقی مشاغل ببینند. (در این مورد نکته خاصی به ذهنم نمیاد) ششم: پانزده سال پیش یکی از بزرگان حوزه برای مداوا به یکی از کشورهای اروپایی رفت. بعد از بهبودی تا مدت یک ماه انجا ماند و مشغول تبلیغ شد. وقتی به ایران برگشت وقت ملاقاتی از من گرفت و با پرخاش به من گفت: این قدر زمینه کار در خارج هست چرا کاری انجام نمیشود؟ گفتم: کارهایی انجام شده. ولی به هر حال شما در قم مؤسسهای تأسیس کنید و مبلغان بینالمللی تربیت کنید. اتفاقا اطلاعیههایی برای ثبت نام هم پخش شد ولی بعد از مدتی خبری از ادامه کار نیامد. حالا هم یک نفر مؤسسهای را با این هدف تأسیس کند، خرج و مخارجش با من! (البته دانشگاه باقرالعلوم (ع) وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، بخش مفصل آموزش زبانهای خارجی داره که نزدیک به 25 سال از تأسیسش میگذره. چند تا مدرسه علمیه دیگه هم کلاس آموزش زبان عربی و انگلیسی دارند ولی جای مؤسسهای که تخصصا مبلغان بینالمللی تربیت کنه خالیه! چون دانستن زبان بخشی از کار تبلیغ بینالمللیه! یادگیری فرهنگ و آداب و رسوم ملل مختلف و شناخت مخاطبان خارجی و بررسی راهکارهای تبلیغی بخش عمده کاره!)